Tijdens het tekenen van een storyboard wil het nog weleens voorkomen dat je wordt overvallen door kramp in je hand. Dus dacht ik: laat ik voor de afwisseling er eens een stukje over schrijven!
Het maken van een storyboard is een essentieel onderdeel van het productieproces dat vasthangt aan het maken van een animatievideo. Je zou een storyboard kunnen vergelijken met een stripverhaal. Het is namelijk een reeks plaatjes die het script tot leven brengt. Elk plaatje, ook wel een cel genoemd, ga je nummeren en voorzie je van een omschrijving en belangrijke informatie.
Door op deze manier het verhaal te vormen, wordt het verhaal zichtbaar in beeld. Zo kun je goed bepalen of de overgangen lekker in elkaar doorlopen, welke technieken er moeten worden toegepast, of er misschien scenes moeten worden toegevoegd en of het verhaal klopt.
Belangrijk is om dit goed te doen en hiervoor de tijd te nemen (inderdaad, tot kramp krijgen aan toe). Het verduidelijkt niet alleen het verhaal naar de klant maar ook naar de overige betrokken. Op deze manier weet iedereen wat hij of zij kan verwachten en wat er van hem of haar wordt verwacht. Daarnaast vermijd je kostbare wijzigingen binnen het productieproces. Een win-win lijkt mij zo.
Maar wees alert, want er is een valkuil. Ondanks dat een storyboard een handig hulpmiddel is voor het maken van een videoanimatie is het belangrijk om creatief te blijven. Soms loop je namelijk tijdens het animeren opeens tegen fantastische ideeën aan die niet in je storyboard zijn opgenomen. De truc is om deze ideeeën niet weg te stoppen maar juist te omarmen, en de mogelijkheden te bespreken en eventueel toe te passen.
